Postępowanie przy nowotworach neuroendokrynnych. MZ wymienia najważniejsze zalecenia w ramach KSO

Postępowanie przy nowotworach neuroendokrynnych. MZ wymienia najważniejsze zalecenia w ramach KSO

Rynek Zdrowia

W Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia opublikowano dwa obwieszczenia dotyczące zaleceń w zakresie opieki onkologicznej dotyczących organizacji i postępowania klinicznego w nowotworach neuroendokrynnych.

  • 16 października w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia opublikowano dwa obwieszczenia;
  • Jedno dotyczy kluczowych zaleceń w zakresie opieki onkologicznej dotyczących organizacji i postępowania klinicznego w nowotworach neuroendokrynnych jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego, jelita grubego oraz trzustki;
  • Drugie – w sprawie kluczowych zaleceń w zakresie opieki onkologicznej dotyczących organizacji i postępowania klinicznego w nowotworach neuroendokrynnych przewodu pokarmowego oraz żołądka i dwunastnicy.

Obwieszczenia dotyczące zaleceń opieki onkologicznej

16 października w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia opublikowano dwa obwieszczenia w sprawie kluczowych zaleceń w zakresie opieki onkologicznej dotyczących organizacji i postępowania klinicznego w nowotworach neuroendokrynnych.

Treść obwieszczeń:

Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o Krajowej Sieci Onkologicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1208) ogłasza się kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworach neuroendokrynnych:

  • jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego,
  • jelita grubego,
  • trzustki.

Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o Krajowej Sieci Onkologicznej (Dz. U. z 2024 r. poz. 1208) ogłasza się kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworach neuroendokrynnych:

  • przewodu pokarmowego,
  • żołądka i dwunastnicy.

Najważniejsze zalecenia dotyczące opieki onkologicznej

Kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworze neuroendokrynnym jelita cienkiego i wyrostka robaczkowego:

  1. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego jelita cienkiego (SINEN) lub nowotworu neuroendokrynnego wyrostka robaczkowego (ANEN) jest wymagane ustalenie rozpoznania patomorfologicznego zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii;
  2. U pacjenta z podejrzeniem SINEN lub ANEN należy przeprowadzić wywiad rodzinny i rozważyć ocenę ryzyka;
  3. U pacjenta z podejrzeniem zespołu rakowiaka lub z rozpoznanym SINEN jest zalecane oznaczenie stężenia 5-HIAA z dobowej zbiórki moczu;
  4. U pacjenta z rozpoznanym guzem neuroendokrynnym jelita cienkiego (SINET) jest zalecane doszczętne usunięcie guza w granicach zdrowych tkanek wraz z węzłami chłonnymi;
  5. U pacjenta z rozpoznanymi hormonalnie czynnymi SINENs (zespół rakowiaka lub przełom rakowiaka) jest zalecane stosowanie długodziałających analogów somatostatyny (SSA);
  6. Pacjentowi należy zapewnić dostęp do wczesnej rehabilitacji, specjalistycznej pomocy psychologicznej oraz, w przypadkach tego wymagających, konsultacji psychiatrycznej;
  7. Po zakończonym leczeniu należy opracować plan opieki nad pacjentem z określeniem zadań dla onkologa i lekarza pierwszego kontaktu w zakresie obserwacji pacjenta pod kątem powikłań po leczeniu i wczesnego wykrycia możliwej wznowy.

Kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworze neuroendokrynnym jelita grubego:

  1. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego jelita grubego (CRNEN) jest wymagane ustalenie rozpoznania patomorfologicznego zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii;
  2. U pacjenta z podejrzeniem CRNEN należy przeprowadzić wywiad rodzinny i rozważyć ocenę ryzyka;
  3. U pacjenta z rozpoznanym nowotworem neuroendokrynnym okrężnicy (CNEN) jest zalecane leczenie operacyjne;
  4. Pacjentowi należy zapewnić dostęp do wczesnej rehabilitacji, specjalistycznej pomocy psychologicznej oraz, w przypadkach tego wymagających, konsultacji psychiatrycznej;
  5. Po zakończonym leczeniu należy opracować plan opieki nad pacjentem z określeniem zadań dla onkologa i lekarza pierwszego kontaktu w zakresie obserwacji pacjenta pod kątem powikłań po leczeniu i wczesnego wykrycia możliwej wznowy.

Kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworze neuroendokrynnym trzustki:

  1. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego trzustki jest wymagane ustalenie rozpoznania patomorfologicznego zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii;
  2. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego trzustki należy przeprowadzić wywiad rodzinny i rozważyć ocenę ryzyka;
  3. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego trzustki jest zalecane wykonanie wielofazowej tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, a następnie badanie obrazowania receptorów somatostatynowych;
  4. Pacjentowi należy zapewnić dostęp do wczesnej rehabilitacji, specjalistycznej pomocy psychologicznej oraz, w przypadkach tego wymagających, konsultacji psychiatrycznej;
  5. Po zakończonym leczeniu należy opracować plan opieki nad pacjentem z określeniem zadań dla onkologa i lekarza pierwszego kontaktu w zakresie obserwacji pacjenta pod kątem powikłań po leczeniu i wczesnego wykrycia możliwej wznowy.

Kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworze neuroendokrynnym przewodu pokarmowego:

  1. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego przewodu pokarmowego jest wymagane ustalenie rozpoznania patomorfologicznego zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii;
  2. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego przewodu pokarmowego należy przeprowadzić wywiad rodzinny i rozważyć ocenę ryzyka;
  3. U pacjenta z podejrzeniem zespołu rakowiaka lub z rozpoznanym nowotworem neuroendokrynnym jelita cienkiego (SINEN) jest zalecane oznaczenie stężenia 5- HIAA z dobowej zbiórki moczu;
  4. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego układu pokarmowego jest zalecane wykonanie wielofazowego badania tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, a następnie badania obrazowania receptorów somatostatynowych (SRI);
  5. U pacjenta z rozpoznanym zaawansowanym lokoregionalnie guzem neuroendokrynnym układu pokarmowego G1/G2 stosuje się leczenie chirurgiczne;
  6. U pacjenta z objawami zespołu rakowiaka oraz u pacjenta z objawami czynnego hormonalnie guza neuroendokrynnego trzustki (np. VIPoma, glukagonoma) stosuje się analog somatostatyny (SSA) jako leczenie pierwszego rzutu;
  7. Pacjentowi należy zapewnić dostęp do wczesnej rehabilitacji, specjalistycznej pomocy psychologicznej oraz, w przypadkach tego wymagających, konsultacji psychiatrycznej;
  8. Po zakończonym leczeniu należy opracować plan opieki nad pacjentem z określeniem zadań dla onkologa i lekarza pierwszego kontaktu w zakresie obserwacji pacjenta pod kątem powikłań po leczeniu i wczesnego wykrycia możliwej wznowy.

Kluczowe zalecenia w zakresie opieki onkologicznej dotyczące organizacji i postępowania klinicznego w nowotworze neuroendokrynnym żołądka i dwunastnicy:

  1. U pacjenta z podejrzeniem nowotworu neuroendokrynnego żołądka (GNEN) lub nowotworu neuroendokrynnego dwunastnicy (DNEN) jest wymagane ustalenie rozpoznania patomorfologicznego zgodnie ze standardami organizacyjnymi opieki zdrowotnej w dziedzinie patomorfologii;
  2. U pacjenta z podejrzeniem GNEN lub DNEN należy przeprowadzić wywiad rodzinny i rozważyć ocenę ryzyka;
  3. U pacjenta z podejrzeniem GNEN lub DNEN jest zalecana endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego z badaniem histopatologicznym pobranego materiału oraz ultrasonografia endoskopowa (EUS) lub ezofagogastroduodenoskopia (EGD);
  4. U pacjenta z rozpoznanym GNEN typu 3, bez przerzutów odległych, jest zalecane wykonanie częściowej lub całkowitej resekcji żołądka z usunięciem węzłów chłonnych;
  5. Pacjentowi należy zapewnić dostęp do wczesnej rehabilitacji, specjalistycznej pomocy psychologicznej oraz, w przypadkach tego wymagających, konsultacji psychiatrycznej;
  6. Po zakończonym leczeniu należy opracować plan opieki nad pacjentem z określeniem zadań dla onkologa i lekarza pierwszego kontaktu w zakresie obserwacji pacjenta pod kątem powikłań po leczeniu i wczesnego wykrycia możliwej wznowy.

Źródło: rynekzdrowia.pl